Velen hebben zich aangetrokken gevoeld tot het slenteren op begraafplaatsen. Zo herinner ik mij een bezoek aan de gigantische begraafplaats “Le Cimetière Père Lachaise” in het oostelijk deel van Parijs, alle graven georganiseerd in lanen, rijen, in vakken en afdelingen en dat alles zo ver men maar kan kijken.
Het tegenovergestelde van zo’n gestructureerde, georganiseerde dodenakker trof ik aan op de Oude Begraafplaats van Naarden. Algen en mossen (te zien op bijgaande foto) op de verzakte, verweerde en geërodeerde zerken hebben daar het monopolie. Er zijn grafmonumenten te vinden uit verschillende stijlperioden Meest in het oog springend is de neogotische grafkapel uit 1865, boven de grafkelder van de familie Dudok van Heel.
Een aantal van deze graven met de daarbij behorende hekwerken is aangemerkt als rijksmonument. In 2000 is de “Stichting tot behoud van de Oude Begraafplaats Naarden” opgericht, om verder verval van de begraafplaats met zijn historische grafmonumenten te voorkomen. Op beperkte schaal is het, door het aflopen van grafrechten, weer mogelijk om begraven te worden op deze plek.