STORMVOGEL
STORMVOGEL
Langs de Eem, net buiten Eembrugge, ligt ze stil: Stormvogel. Een vrachtschip, vermoedelijk geladen met zand of grind — stille materie in een landschap dat zichzelf lijkt te vergeten. Ik klim de dijk op voor een beter zicht, en zie vooral de naam. Niet krachtig in beweging, maar aanwezig in rust. De rivier stroomt richting Amersfoort, maar het schip lijkt hier te zijn neergestreken als een vogel die uit de lucht viel en bleef liggen. Stormvogel — een naam die snelheid suggereert, en nu juist verstilling toont. Soms zegt een anker meer dan een motor.