Reportage Maastricht
Vanochtend vroeg dwaalde ik, gewapend met mijn camera, door het hart van een toen nog stil Maastricht. Twaalf monochrome beelden vangen de ziel van deze stad – een van de oudste van Nederland, genesteld in het zuiden. Het statige Vrijthof, de eeuwenoude basiliek, de bruisende Grote Markt – waar een muziekkorps de stilte doorbrak met zijn melodieën – en de kalme Maas, waar ik op voer en over wandelde via de Sint Servaesbrug, de oudste brug van het land, vertellen samen een tijdloos verhaal. Langs de Maas passeerde ik de ENCI nabij de Sint-Pietersberg, een voormalige cementfabriek die nu cultureel of industrieel erfgoed vormt, met haar robuuste silhouet tegen de heuvels. Bij de Sint Servaesbrug werd de rust even verstoord door een passerende speedboot, een vluchtig moment van beweging tegen de statige achtergrond. In zwart en wit, zonder afleiding van kleur, blijven alleen vormen, licht en schaduw over. Een ode aan een stad die ademt, in haar stille én levendige momenten. Meer over de ENCI in het bijzonder.
