Vivian Maier

Net zoals Cartier-Bresson een grote inspiratie is en is geweest voor velen en ook voor mij, zo is de excentrieke, introverte Amerikaanse fotografe Vivian Maier dat eveneens. Om die reden heb ik ook over haar een stukje tekst geschreven. De drie bijgaande foto’s die ik gemaakt heb, zijn van de cover en uit het boek “Vivian Maier Street Photographer” edities by John Maloof, de kunstenaar die een database met archief van Maier heeft samengesteld, plus een informatieve website, waarnaar ik hier ook verwijs.

Mijn punt over het fenomeen straatfotografie is, is dat je vroeger maar kon raak knippen en als je een beetje fotograaf was dan was het scoringspercentage van het aantal geslaagde foto’s relatief hoog. In onze tijd, de 21e eeuw, hebben we te maken met hardnekkige wetgeving omtrent de privacy van personen. Veel van de foto’s zoals Cartier-Bresson en Vivian Maier en anderen in die tijd hebben gemaakt, zouden momenteel onmogelijk nog verspreid mogen worden. Ik ben behoedzaam met het maken van portretten. Wanneer dit het geval is, dan vraag ik expliciet toestemming voor publicatie op mijn website

Info uit Wikipedia: “Maier werd geboren in New York, maar bracht een groot deel van haar jeugd in Frankrijk door. Na haar terugkeer naar de Verenigde Staten werkte Maier eerst in New York, maar vanaf 1956 gedurende veertig jaar voornamelijk in Chicago. Daar werkte zij meestal als nanny. De kinderen waar Vivian Maier op paste, beschrijven haar als een filmcriticus, een socialiste, een feministe, een vertel-gewoon-hoe-het-is type. Ze droeg vaak een mannenjas en een flinke hoed. Ze had bijna altijd een camera bij zich”

Als Leica liefhebber is het aardig om te weten dat Maier een Leica gebruikte, de klassier de Leica IIIc uit 1941 dewelke tegenwoordig als collectors item nog veel geld waard is.

Een stukje uit Wikipedia: “Maiers werk bleef tijdens haar leven onbekend en veel van haar fotorolletjes bleven onontwikkeld. Kort voor haar dood werden enige dozen met daarin haar bezittingen gekocht op een veiling. Een kunstenaar en verzamelaar uit Chicago, John Maloof, onderzocht de foto’s en begon scans van Maiers fotografische negatieven vanaf 2009 op het web te publiceren. Hierop volgden al snel positieve kritieken en ontstond er verdere interesse in haar werk. Maiers foto’s zijn tentoongesteld in de Verenigde Staten, Europa en Azië en zijn in vele artikelen in de gehele wereld besproken. Over haar leven en werk zijn diverse boeken geschreven en documentaires gemaakt.